Elektronik Müzik Terminolojisi 

Sizi belki de gelecek senelerin “En İyi DJ’ler” sıralamasına sokacak bu Yazıları “o ne, bu ne, dur bir İnternete gireyip bakayım o da ne demekmiş”
diye hayıflanmadan okumak istiyorsanız bir alt satıra buyrun...
Analog: Sürekli değişen elektrik sinyalleri
oluşturan devre. Genellikle dijital ve sentetik seslere kıyasla daha “sıcak” tınlayan analog enstrümanlar ve bunlardan çıkan sesleri tanımlamak
için kullanılır.
BPM: (beats per minute) dakikadaki vuruş sayısı...
Davulun kicklerine göre sayılır. Bir nevi tempo anlamı taşır.
Crowd: Bir “event”teki dinleyici kitlesi. Bir
DJ’in takipçileri anlamında da kullanılır.
Cümle: Sekiz ölçüden oluşan birim. (phrase)
Crossfader: Hangi kanalın (yani turntable’daki
plak sesinin) daha çok duyulması gerektiğini ayarlayan ve iki plak arasında geçişi sağlayan buton.
Event: Parti ya da club performansı gibi
elektronik müzik kültürü etkinliklerinin genel adı.
Jogging: Mixing sırasında ritmi hızlandırmak
şeklinde vücut bulan hareket, plağı itmek şeklinde de uygulanabilir.
Label: Plak şirketi.
Platter: Turntable’ın üzerindeki dönen diske
verilen ad. Bunun üzerine slipmat, onun üzerine de plak konulur. Profesyonel turntable’ların direct drive (kendinden motorlu) teknolojisiyle çalışan
platter’ları vardır. Kalite açısından biraz daha “fakir” turntable’lar belt drive (kayış - kasnak sistemi) teknolojisiyle çalışır. Bunun dezavantajı “scratching” sırasında sorun yaratmasıdır.
Sample: Başka kaynaklardan devşirilmiş ses
örnekleri. Parçaların arasına sıkıştırılması makbuldür.
Scratching: Turntable üzerindeki plağı sağa sola
çekiştirmek, zaman zaman bastırmak suretiyle elde edilen “cızırtı”.
Sequencer: Üst üste kanal kayıt yapıp, kurgulama
imkanı veren donanım / yazılım.
Set: Bir DJ’in, çaldığı süre boyunca oluşturduğu
giriş, gelişme ve sonuç bölümlerine sahip bir paragrafa benzer yapıda ilerleyen parçalar toplamı.
Slipmat: Platter’ın üzerine yerleştirilen örtümsü
kumaş. Düşük sürtünme özelliğine sahip olanları, üzerine plak konulmak suretiyle scratching’i kolaylaştırır.
Stylus: Tüm ekipmanlar arasında belki de en nazik
yapıya sahip ayrıntı: plak iğnesi. Plağa kayıtlı
müziği okur.
Ölçü: Dört vuruşluk birim.




Kısaca Elektronik Müzik Türleri 

DJ’lik kariyerinize adım adım yaklaştığınız şu anlarda, “bu bilgi ileride ne işime yarayacak” demeden, elektronik müzik türleri ile devam etmekte fayda var. Bir sonraki aşamamız olan “DJ’lik eğitimi” temelleri işte burada atılıyor.
Acid Jazz: Klasik jazz altyapısının dijital enstrümanlarla harmanlanması sonucunda varolan “kıpır kıpır” dal.
Örn: Rubin Steiner, Thievery Coporation, Modaji
Ambient: Bateri vuruşları ve BPM’den ziyade
sample, melodi ve enstürman temellidir.
Örn: FSOL, The Orb
Breakbeat: Kökenleri hip hop’a dayanan alternatif
dal. Old-skool teknodan esinlenir.
Örn: Crystal Method
Down Tempo: Sakin ve “cool” duygusuyla on metre
öteden tanınan tür. Kimi zaman iç karartıcı etkisi
vardır.
Örn: Massive Attack, Morcheeba, Tricky
Trip Hop: Nispeten karamsar hislerle donatılmış
aksak müzik. Vokalleriyle öne çıkar.
Örn: Portishead, Archive
Drum’n Bass: Bateri ve sub-bass desteğiyle ayakta duran 160 BPM’lik tür.
Örn: Photek, Squarepusher
Progressive Electronica: Genelde sözsüz vokallerin
ön plana çıkışıyla melodilerle desteklenmesine dayanan müzik tarzı.
Örn: Orbital
House: Yoğunlukla sub-bass ve 4/4’lük samplelardan oluşur.
Örn: Plastikman, Paul Oakenfold
Techno: House’a oranla daha hızlı bpm’lere ve daha agresif bir yapıya sahip tür. Birçok alt dalı vardır.
Örn: Paul Van Dyke, Derrick May, Juan Atkins,
Kenny Larkin
Trance: Techno’yla benzerlikler gösteren tür,
tizlere verdiği önem ve yoğunlukla ayırt edilir.
Örn: Mauro Picotto, Anne Savage yaa...